-“Gizarteari begira, kaleko banku batetik"-

/Nire begiez gizarteari begirada bat eman nion,...hau da ikusi nuena..../

I. ARGI BELTZA ZERU GORRIAN______________________________________

Kanpotik etorri
hau suntsitu eta
gainera agindu

Gure jabe zirela eta
gu agintzeko sortuak
bide zuzena zela haiena

Iluntzen, ezkutatzen eta suntsitzen zuen argia besterik ez ziren
Gorria zen zerua estali nahian
Argi beltza zeru gorrian

Beraien legeak egin,
inposatu eta zain,
zain geratu ziren

Estalitako herria berriz ere argitzera noiz ematen den ikusteko zain geratu ziren...
II. ETORKINAK__________________________________________________________

1000 istorio buruan
askotan kontatuak
Mohamed, Ala edo Islim
estuan itoak

Poseidonen atzaparretan
ONUren begirada
herrialde garatuetan
maskarada hasi da

Eta orduan bizitza bizitzarengatik saldu/
Eta orduan dena utzi eta dena galdu
Eta orduan berdez jantzitako iratxoak
bere herrira darama etorkina

miseriatik ihesi
mundu faltsu baterantz
kanpo zorrak dira nagusi
noiz dira abolituak?







III. ZERRAILA-OIHUA

Lau hormari begira, gora
Eta han baho estalia.
Boterea duenaren erakusgarri
Eta han zulo argiduna
Izkinan aurkitzen da zuloa
Atearen izkinan, erdialdean demagun
Zutik jarrita imajinatzen dut zuloaz harat dagoena
Hala ere lau hormen artean jarraitzen dut.
Belauniko jarrita zulotik begiratu dut,
kostata baina argitasunera ohitu naiz.
MENDIA ETA ITSASOA NAHIKOA DIRA
______________________________________________________________________
IV. KUTXA BELTZA____________________________________________________
Begiak ireki eta itxi.
ikusi telebista beltza,
hor,
zabala,
iluna,
Bertan ikusten zara, lehenengo aldiz
baina kuboa itzalia dago, ez du funtzionatzen.
Agian horregatik ikusi zara horrela lehen aldiz,
bestetan izan nahi zenuena soilik ikusten zenuelako,
zinenari muzin eginez.
Horregatik
dago zure isla
hor
kutxa beltzaren beirazko alde lauan
orain ireki begiak eta ez ahantzi
Star Academy botatzen dutela atzerriko katean
V. ZELDAN____________________________________________________________
Liberazioaren usainik ez
burdinazko zilindro latzen
odolez zikindutako eskuek
zeukaten uraz garbitu nuen
bihotzean neraman kartzela zatia.
VI.ODOLA BEGIETAN
Negarraren begiko odol tanta bi,
azal zurian lirain, baina geldo.
Begi beltzak, ilunak, dira sorgune
eta argi berde bat, borobil bat osatuz.
Zure begiek,
eta ametsek,
begiradaz, hitzen sobera adierazten didate.
Badakit pairamena, badakit tortura
badakit hotza,badakit negarra,
badakit hezea...
Ez galdu, arren, begietako argia
nahiz eta odolez busti.
________________________________________________________________________
VII. ULERTZEN EZ DITUDAN ZENBAIT GAUZA
> I. FALTSUKERIA
Ikasten da betiko joeraz
eta hitzez zikindu izana
minez zenbait lore erraustuz .
Bizitzan norbanakoaren
auto engainu bateko biktimak.
Zahar bikotea eta haur kabroia
guztiak berdin gara,
sustraiekin ala gabe,
faltsukeria gizartean
landatua dago
eta berdin zaigu
ez dut ulertzen...
>II. IGNORANTZIA
Jakingo balute belarriek bihotza aditzen,
jakingo balute tripek hitz egiten...
jakintzaren utopiaren ateetan geratu dira
elementu hauek, eta mespretxuz
tratatzen ditugu. However, beharrezkoa denean
hauen erabilera, beti prest daude gure esanetara
ateetatik zain, guri,zuri,niri...
ez dut ulertzen...
>III. EZINTASUNA
Hormak hautsi eta haizea
sentitu aurpegian, zioen...
hori zen bere nahi bakarra
hala ere bere hartan amaitu
zituen azken egunak
hormak hautsi gabe
eta haizea aurpegian sentitu gabe...eta...
ez dut ulertzen...
>IV. MESPRETXATUTAKO AUKERAK
Nahiz eta isilik egon
ez nuen hitzik behar
begirada hura ulertzeko.
Gelaren beste aldetik,
begirada apalek sortutako
galderek ez zidaten
bakean uzten.
Izan genuen gure aukera,
baina ez zen amestutakoa
bezalakoa izan...
ez dut ulertzen...
VIII. BAKARDADEAN HAUSNARKETA BI
Nork lagunduko zeldan,
jotzen nauten bitartean,
nire oihuak gorrak direnean,
eta lau hormak igarotzen
ez dituzten bitartean.
Nork lagunduko dit
zintzilikatzeko soka batek ez bada?
IX. ILUNETIK ARGIRAT
Urruneko ipuinen
alarma hotsak, izuak,
kea eta zarata paraje
gris
batean,
ondoratzen

ari


ziren



bitartean




ikusi nuen musika isil eta eder hura
nire belarriak laztantzen,
presarik gabe,
emeki eta goxo.
Pertsona sentitu nintzen
nire bizitzan lehen aldiz.
X. ASKATASUN HESITUA________________________________________________

Ahoz gora zapaiari
begira.
Ez dakit, nik
nola,
heldu naizen hona.
Zulo hau hotza da
ez dut atsegin
behinola
amestu nuen askea zen herria hori...

Argi izpiak,
ahulak bai,
sartzen dira hor goitik.
Barroteak oztopatzen die
sarrera guzti hauei,
hemen barrutik
zein zaila den
zugana iristea.
Ikusten zaitut
bertan nahi zaitut
baina ezin dut.

Eskuak lotu zizkidaten
Begiak itxi zizkidaten eta bitartean
zu
urruntzen joan zinen zu
txoria bezala, kaiolan preso
naukate kateek, pareta erraldoiek
________________________________________________________________________
XI. ZAURIAK AURPEGIAN
Zauritua zegoen paisaia,
negarrez eta malko bakoitzak
beti oker berean erortzen den
gizarte tonto bati egiten zion
erreferentzia.
Labainak ziren goitik erorita
bizi bakoitza poliki hiltzen zutenak,
kolpeka, malkoak bezala aurpegian.
Malko bakoitzak, aurpegia hil zuen.
Triste paisaia eta triste gu,
triste maskara batek aurpegia
irribarre batekin estaliz.
Baina zauriak ez ziren
maskara batekin estaliko,
ez ziren horren errez errendituko.
XII. IZARRAREN IPUINA, IZARRAREN EGIA

Gaueko izar batek kontatu zidan
duela urte asko, lur gainean ez zegoela
zuhaitza ez zen beste ezer.
Den dena berdeak uholde batez
irentsi zuela, tintak ura bezala.
Zabal zabal lur gainean, zabal inguruan.
Dena berdez jantzita apain apain.
Baina, jarraitu zuen, etorri zen
desgrazia, etorri zen gizakia, etorri zen
hondamendia.
Lainotu zuen zerua, estali eguzkia
eta berotu lurra... Geroztik izarra
triste dago, ez du lurraren berririk
eta beldur da inoiz gehiago edukiko duen ere...
ez baitaki, eta negar egiten duela kontatzen dit,
tabernetako komunetan, ezkutuan,
etxeko teilatuan esertzen naizenean
berarekin hitz egitera.


/...iritsi baino lehen, aitortu nahi nuena zen.../

Iñigo Etxarri
Batx 2